Galwanizacja jest metodą osadzania cienkiej warstwy metalu na przedmiocie poprzez przepuszczenie przedmiotu przez roztwór elektrolityczny. Stosuje się ją do nakładania metalu na przedmiot lub do usuwania rdzy i produktów korozji metali różnoimiennych z powierzchni metalu.
Proces stosowany w galwanizacji może być odwrócony za pomocą elektrolizy, co oznacza, że może być również stosowany do wydobywania metali z ich rud.
W najprostszej metodzie galwanizacji, zwanej „zanurzaniem jasnym”, przedmioty są zanurzane w kąpieli zawierającej galwanizowany metal, a następnie wycofywane i suszone. Następnie przedmioty są podgrzewane w celu utrwalenia powłoki. W tym procesie masa metalu osadzonego na jednostkę powierzchni początkowo szybko wzrasta, osiąga wartość maksymalną, a następnie spada wraz z grubością powłoki.
Bardziej zaawansowana technika, zwana „anodowaniem”, wytwarza warstwę tlenku, która ma dobre właściwości elektryczne. Kiedy tlenek jest usuwany z powierzchni przez odrywanie lub polerowanie (w połączeniu z trawieniem), pozostawia porowatą warstwę, która jest doskonała do łączenia powłok wykonanych z polimerów organicznych, takich jak farba lub emalia.
Sprzęt potrzebny do przeprowadzenia procesu anodowania obejmuje źródło energii elektrycznej; zbiornik, w którym zanurzony jest przedmiot obrabiany; oraz środki do usuwania powłoki (zwykle przez polerowanie). Taki sprzęt możemy znaleźć choćby na stronie https://www.igal.com.pl/linie-galwaniczne/urzadzenia.
